Van doorgaan naar stilgezet worden

Het begon allemaal met een bericht in 2014  dat ik een brca-gen bezit, waarbij ik een zeer verhoogd risico op kanker heb.

Ik kreeg de keuze uit twee heftige en ingrijpende preventieve operaties. Moeilijke keuzes, emotionele fases, stress en twijfels volgde, met daarna een operatie, herstellen en een paar jaar daarna nog een operatie en wéér herstellen

. Daarnaast ging mijn 'gewone' leven gewoon door als; echtgenoot, moeder, dochter, hulpverlener, vriendin.

Totdat ik voelde dat er íets moest gebeuren.

Ik had de neiging om door te gaan, schouders eronder, zorgen voor anderen, niet klagen maar dragen.

Maar dit lukte mij steeds minder goed  én dit wilde ik ook niet meer.

Ik had rust en zelfzorg nodig! 

Deze rust vond ik in een Benedictijns klooster...tijdens een hele korte dienst viel er - tijdens een oorverdovende stilte -  bij mij een kwartje, ik had iets ontdekt!

Dit korte bezoek aan het klooster is levensveranderend voor mij geweest. In de afgelopen tien jaren heb ik mij, op allerlei manieren, verdiept in de Benedictijnse kloosterhouding, heb ik op diverse plekken zelf retraites gevolgd en heb ik mij verdiept in de materie RUST en heb ik hier een boek over geschreven. 

Inmiddels begeleid ik meerdere retraites, soms individueel, soms in het klooster of daarbuiten.  

Wil je meer lezen over mijn persoonlijke zoektocht naar rust, wat de Benedictijnse kloosterhouding inhoudt én hoe je dit in je eigen leven kunt integreren?